Mariusz Marczyk

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, poeta i aktor (dyplom Państwowej Komisji Egzaminacyjnej ZASP), założyciel Sceny Edukacji Teatralnej Rode. Zajmował się krytyką literacką i teatralną, by ostatecznie podjąć samodzielne próby realizacji spektakli teatralnych w ramach założonej przez siebie sceny.

„Powsinogi beskidzkie”, „A w miejscu spotkania zakwitnie ogród”, „Adam i Maryla”, „Ja jestem Żyd z Wesela” — to najbardziej znane realizacje, które przyniosły mu uznanie nie tylko w obszarze edukacji, ale także w szeroko rozumianej artystycznej przestrzeni teatralnej. Jego Scena Rode już po kilku latach okazała się jedną z najciekawszych, ze względu na repertuar i jedną z najlepszych, ze względu na poziom artystyczny scen edukacyjnych w Polsce. Marczyk jest mistrzem monodramu. Najbardziej znane jego realizacje to: „Spóźniona miłość czyli wyznania starego belfra” oraz „Zapiski amoralnego moralisty”. Współpracuje z teatrami Krakowa i Rzeszowa.

Mariusz Marczyk jest autorem tomów poetyckich, utworów dramatycznych, powieści i książek eseistycznych. Członek ZLP O/Rzeszów oraz ZASP O/Kraków. Laureat nagrody Grand Prix im. Mieczysława Kotlarczyka na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Słowa Verba Sacra w Poznaniu w 2006 r.

Lidia Marczyk

Ur. 1958 r., ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1982 r. Jeden z głównych filarów Sceny „Rode” zwłaszcza z pierwszego okresu, kiedy „Rode” była teatrem edukacyjnym. Współautorka scenariuszy, muzyki, scenografii do wielu spektakli z tego okresu. Wniosła wielki wkład pracy jako aktorka kreująca kilkanaście ról (około półtora tysiąca wyjść na scenę). Obecnie możemy ją zobaczyć w spektaklu „Rachel czy Pepka, czyli geszefty, szmoncesy i kłopoty Singera” (Pepka Singer), gdzie nie tylko gra, ale też śpiewa piosenki żydowskie, oraz w spektaklu „Tysiąc franków Norwida” (Maria Sadowska).

Lidia Marczyk przyjęła na siebie wiele obowiązków organizacyjnych i marketingowych, wykonując tytaniczną, nie dającą się przecenić pracę.

Jarosław Sereda

Saksofonista, absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej, znany także w środowisku krośnieńskim pedagog. Mieszkaniec Krosna. Współpracował z Państwową Filharmonią Krakowską oraz Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie, z którą odbył między innymi tournee do Niemiec i Szwajcarii. Na swoim koncie ma liczne prawykonania utworów Bogusława Schaeffera, Barbary Buczkówny, Joanny Stąpalskiej, Barbary Zawadzkiej, Andrei Carmen Pensado, Mateusza Bienia, Krzysztofa Kostrzewy, Marcelego Kolaski. Od 1991 współpracuje ze Stowarzyszeniem Artystycznym „Muzyka Centrum” kierowanym przez Marka Chołoniewskiego.

W 1993 r. otrzymał wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Muzyki Polskiej i Francuskiej w Dusznikach Zdroju. W 2002 roku otrzymał dyplom Wojewody Podkarpackiego za całokształt osiągnięć artystycznych. Jarosław Sereda ma też na swoim koncie wiele sukcesów w pracy pedagogicznej. Przekazywał swoją wiedzą studentom Wyższe j Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie oraz Prywatnej Szkoły Wokalno-Aktorskiej w Krośnie. Na stałe związany jest z krośnieńską Państwową Szkołą Muzyczną I i II stopnia.

Maciej Luśnia

Absolwent PWST Kraków — 1991. Od 1992 do 2004 aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Najważniejsze role w Starym Teatrze: „Gwałtu, co się dzieje” A. Fredro, reż. A. Polony, rola — Jan Kanty Doręba 1993-95 „Operetka” W. Gombrowicz, scen. i reż. T. Bradecki, rola — Uczeń 1993-98 „Kram Karoliny” M. Ghelderode, reż. A. Glińska, rola — Suskanel (również asystent reżysera) 1996-98 „Faust” cz. I J. W. Goethe, reż. J. Jarocki, role — Archanioł, Walenty, Czarownik 1997-2004 „Przekłady” B.Friel, reż. K. Deszcz, rola — Porucznik Yolland 1998-99 „Trzeci akt wg SZEWCÓW” S. I. Witkiewicz, reż. J. Jarocki, rola Czeladnik II. 2002-2004. W latach 1993-97 występy w telewizyjnych „Spotkaniach z balladą” (reż. M. Bobrowski), różne role i piosenki aktorskie.

W 1992 w teatrze telewizji gra rolę Hansa de Valencay we „Wspaniałym życiu” J. Anouilh w reż. I .Englera. W 1992 w telewizyjnym kabarecie „Śmiech o wolności” w reż. J. Stuhra, z muz. S. Radwana śpiewa, tańczy i recytuje (dosłownie), kabaret oparty na tekstach polskich autorów międzywojennych. W latach 1993-2005 bierze udział w wielu programach poetyckich, spektaklach teatralnych w telewizji i w radiu. W 1993 gra rolę Komisarza — Majora w filmie K. Kutza „Śmierc jak kromka chleba”. W 1994 rola Jaśka Mosiężnego w filmie „Legenda Tatr” na podstawie prozy K. Przerwy-Tetmajera w reż. Wojciecha Solarza. W 1998 bierze udział w nagraniu płyty „Herbert — Przesłanie. Muzyka Stanisław Radwan”.

W latach 2000-2002 gra niemieckich oficerów w dwóch odcinkach „Sensacji XX wieku” Bogusława Wołoszańskiego. W latach 2002-2005 gra w kilku serialach TV: „Na dobre i na złe”, odc. 96 i 97, rola Oficer policji, reż. T. Kotlarczyk „Kryminalni”, odc. Pułapka ,rola Strażnik bankowy, reż. P.Wereśniak „Lokatorzy” odc .Sprawa ambicji, rola Darek, reż. A. Kostenko. W 2004 zagrał w filmie „Karol. Historia człowieka, który został papieżem” (film kinowy i telewizyjny) rolę Prof. Kamińskiego, reż.G. Battiato, muz. Ennio Morricone. W 2005 (premiera w USA w XI 2005) rola Kapelana Zachera w filmie „Pope John Paul II”, reż. J. Kent Harrison. W 2004 założyciel — twórca Profeteum Teatr Profesjonalny w Krośnie, jego kierownik artystyczny, aktor i reżyser. W XI 2004 pierwsza premiera Profeteum — „Mąż i Żona” A. Fredry. Jest to jego debiut reżyserski. Sztukę wyreżyserował, opracował muzycznie i zagrał rolę Alfreda. Od IX 2005 również podjął współpracę ze Sceną Edukacji RODE. Spektakle „Tysiąc franków Norwida” oraz „Romantyczna burza”. Od 1998 wykładowca w krakowskiej Szkole Aktorskiej i Telewizyjnej SPOT, gdzie prowadzi zajęcia z Etiud aktorskich i Scen Klasycznych.

Jan Korwin-Kochanowski

Absolwent PWST Kraków — 1979, od 1979 aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Ważniejsze role w Starym Teatrze: — Chlestakow w „Rewizorze” Gogola , reż. J. Jarocki — Markiz Posa w „Don Carlosie” F. Schillera, — Rosenkranz w „Hamlecie” W. Szekspira, reż. A. Wajda, — Klitander w „Mizantropie” Moliera , reż. K. Nazar — Pedro de Uzeda w „Rękopisie znalezionym w Saragossie”, hr. Potockiego, reż. T. Bradecki — On w „Notatkach z podziemia”, reż. K.Rogoż — Fray Domingo, Don Pablo, Licencjat w „Niebo-Piekło”, reż. A. Glińska — Flake w „Kariera Arturo Ui”, reż. T. Bradecki.

Asystentury reżyserskie: „Bezimienne dzieło”— u K. Lupy „Życie jest snem” — u J. Jarockiego „Kaspar-Kaspar” — u A. Wirtha „Słuchaj, Izraelu” — u J. Jarockiego „Reformator” — u R. Zioły. Samodzielne realizacje w Starym Teatrze: „Panie mój, …Synu mój…” — scen. i reż. J. Korwin-Kochanowski „Mocarze — rzecz o A. Puszkinie i A. Mickiewiczu” — scen., reż., rola Puszkin — J. Korwin-Kochanowski. Inne osiągnięcia: 1980 — rola Józia Chomińskiego w filmie A. Wajdy „Z biegiem lat, z biegiem dni”. 1984-1989 — gościnnie w Teatrze Wielkim w Warszawie w spektaklu „Ludus Danielis”, rola Prologu, reż. i choreogr. H. Chojnicka. W teatrze telewizji rola Przyjaciela z dzieciństwa w spektaklu „Kartoteka” T. Różewicza w reż. K. Kieślowskiego.

Od początku powstania wykładowca, od kilku lat dyrektor artystyczny Szkoły Aktorskiej i Telewizyjnej SPOT w Krakowie. Wykłada przedmiot Wiersz i przygotowuje spektakle dyplomowe. Realizacje spektakli dyplomowych w SPOT — scenariusze i reżyseria: „Persona”, „Promethidion”, „Pieśń nad Pieśniami”, „Jeździec miedziany”, „Nasze piekiełko”, „Drugie Piekło”, „Antygona”, „Casting do Fredry”. We wrześniu 2005 r. podjął współpracę ze Sceną Edukacji RODE. Wówczas Scena „Rode” realizowała cykl sesji naukowych z okazji 150 rocznicy śmierci Adama Mickiewicza. Ich uzupełnieniem był spektakl wyreżyserowany przez J. Korwin-Kochanowskiego „Romantyczna burza”.

Jerzy Miedziński

Magister sztuki, absolwent Wyższej Szkoły Teatralnej w Wrocławiu. Aktor teatralny i filmowy, związany wieloletnią współpracą z teatrami Rzeszowa i Tarnowa. Stworzył kilkadziesiąt ról w filmowych i teatralnych. Wniósł bardzo istotny wkład w rozwój Sceny „Rode” kreując wiele ról m. in. adwokata Waschutza („Ja jestem Żyd z Wesela”), Tomasza Olizarowskiego („Tysiąc franków Norwida”). Współpracuje ze Sceną „Rode” Kraków — Tarnów — Rzeszów od sezonu 2009/2010.

Elwira Romańczuk

Urodzona w 1959 r. Aktorka i reżyserka, wykładowca technik aktorskich i malarka. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Łodzi. Ma w swoim dorobku kilkadziesiąt ról filmowych i teatralnych. Ze Sceną „Rode” współpracowała krótko przy realizacji farsy małżeńskiej „Separacja” w sezonie 2013/14.

Marek Kępiński

Urodził się w Zamościu. Aktor od wielu lat związany z Teatrem im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, a wcześniej z Teatrem im Ludwika Solskiego w Tarnowie. Stworzył kilkadziesiąt ról teatralnych i filmowych. Pojawił się w znanych serialach telewizyjnych (” Plebania”, „Magda M.”, „Klan”). Współpracował ze Sceną „Rode” w sezonie 2009/10 przy realizacji spektaklu „Ja jestem Żyd z Wesela”.

Anna Lenczewska

Urodziła się w 1974 r. w Sosnowcu. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Tetralną w Krakowie. Jest uczennicą Anny Polony, Jerzego Treli, Mikołaja Grabowskiego, Bogdana Hussakowskiego, Edwarda Linde-Lubaszenki. Przez 11 lat związana była z Teatrem im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, a od 2003 r. jest również aktorką krakowskiego Teatru „Mumerus”. Stworzyła blisko 50 ról teatralnych, zdobywając sobie przychylność publiczności i krytyków. Laureatka kilku nagród aktorskich. Ze Sceną „Rode” współpracuje od sezonu 2013/14 (spektakl „Separacja”).

Zofia Zoń

Niezwykle utalentowana aktorka młodego pokolenia, urodzona w 1985 r. w Limanowej. Absolwentka PWSFTviT w Łodzi. Ma za sobą kilkanaście ról filmowych i teatralnych. Współpracowała z Teatrem im L. Solskiego w Tarnowie. Laureatka prestiżowej nagrody „Temi” za reżyserię spektaklu „Tlen” w Tarnowskim Teatrze im L. Solskiego oraz nagrody za najlepszą rolę kobiecą („Historia kobiety”) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Nadorze (Maroko). Współpracuje ze Sceną „Rode” od sezonu 2016/2017. Spektakle: „Separacja” oraz „Zapiski amoralnego moralisty”.